زمزمه های تنهایی
اين خانه قديمی هم بسته شد

خيلی اينجا زندگی کرديم

 

----------------------------------------------------------------

 

رفقايی که نه رفيق بودند و نه نارفيق

يکی ديگر هم ميرود

انگار برای هميشه...

و من هنوز ساکنم

+ نوشته شده در  یکشنبه هفتم مهر ۱۳۸۷ساعت   توسط   | 
من بافته شدم در شبی يا بعد ظهري که پدرم بيش از پنجاه سال و مادرم اندک سالی کمتر از پنجاه داشت

و هنوز در تعجبم,  چگونه اين گره کور را زده اند!!!
صفحه نخست
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین مطالب وبلاگ

نوشته های پیشین
فروردین ۱۴۰۱
تیر ۱۴۰۰
خرداد ۱۴۰۰
بهمن ۱۳۹۹
دی ۱۳۹۹
بهمن ۱۳۹۷
خرداد ۱۳۹۵
مهر ۱۳۹۴
مرداد ۱۳۹۴
تیر ۱۳۹۴
فروردین ۱۳۹۴
اسفند ۱۳۹۳
بهمن ۱۳۹۳
اسفند ۱۳۹۲
بهمن ۱۳۹۲
دی ۱۳۹۲
آذر ۱۳۹۲
آبان ۱۳۹۲
مهر ۱۳۹۲
شهریور ۱۳۹۲
مرداد ۱۳۹۲
تیر ۱۳۹۲
خرداد ۱۳۹۲
اردیبهشت ۱۳۹۲
فروردین ۱۳۹۲
اسفند ۱۳۹۱
بهمن ۱۳۹۱
دی ۱۳۹۱
آذر ۱۳۹۱
آبان ۱۳۹۱
مهر ۱۳۹۱
شهریور ۱۳۹۱
مرداد ۱۳۹۱
تیر ۱۳۹۱
خرداد ۱۳۹۱
اردیبهشت ۱۳۹۱
آرشيو
پیوندها
لاله اشک
هیدرولوژی خوانسار

  RSS 

POWERED BY
BLOGFA.COM